Feedback geven of bedenkingen formuleren? Lees misschien eerst deze disclaimer of Over deze blog.
Inleiding
In de studie 'Cumulative versus end-of-course assessment: effects on study time and test performance' (paywall) (Kerdijk, Cohen-Schotanus, Mulder, Muntinghe, & Tio, 2015) wordt een experiment uitgevoerd waarbij de testresultaten en het aantal uren zelfstudie tussen twee groepen vergeleken worden.De eerste groep wordt cumulatief getest, de tweede groep eenmalig aan het einde van de lessenreeks.
Met cumulatief wordt bedoeld, dat tijdens de lessenreeks, op geregelde tijdstippen, reeds geëvalueerd wordt (het experiment duurde tien weken, de studenten in de experimentele/cumulatieve conditie werden op week vier, acht en tien geëvalueerd, de studenten in de controlegroep uitsluitend aan het einde van week tien).
Een ander kenmerk is dat er in een volgend assessment, ook terug vragen gesteld worden van het vorige lesonderdeel. Na vier weken bijvoorbeeld tien vragen over de leerstof van iedere week. In week acht dan nog een kleiner aantal vragen over de eerste vier weken en terug tien van week 5-8 en ten slotte een eindtoets met vragen over de hele leerstof. Per toets neemt ook het totaal aantal vragen toe. Op de site van 'OADekkers' (2016) vond ik deze overzichtelijke figuur 1 terug.
Figuur1: Overzicht van de mogelijke spreiding van toetsen in het kader van cumulatief assessment. Naast spreiding wordt ook telkens het principe toegepast waarbij reeds bevraagde kennis opnieuw getoetst wordt.
Veel studenten 'lijden' aan uitstelgedrag, omdat de datum van een eindtoets in hun perceptie nog erg veraf is. Mogelijk leidt geregeld testen niet alleen tot betere toetsresultaten, maar zorgt het ervoor dat het aantal uren zelfstudie van lerenden toeneemt (en uitstelgedrag dus afneemt).
Wat de resultaten betreft lijkt het ergens 'logisch' dat indien er geregeld geleerd en getoetst wordt de scores hoger zijn dan wanneer er 'gestampt' wordt. Echter, resultaten van studenten die massaal veel op korte tijd leren zijn op een test op korte termijn ongeveer even goed als die van de studenten die gespreid leerden. Het voordeel van spaced practice komt eerder tot uiting indien er op lange termijn opnieuw getoetst wordt.
Deze studie wil ook nagaan of cumulatief toetsen ook tot een beter resultaat leidt op korte termijn, vlak na het einde van een cursus.
Resultaten
(NB: studenten werden random toegewezen aan één van de twee groepen. Om na te gaan of er niet toevallig 'betere' studenten in één van beide groepen waren terechtgekomen, werd hun gemiddelde score bekeken op voorgaande cursussen: er bleek geen significant verschil te zijn in deze gemiddelde scores tussen beide groepen).De studenten die in de experimentele groep zaten, besteedden significant meer uren tijd aan zelfstudie dan de controlegroep die alleen de eindtoets dienden af te leggen. Per week bekeken, was het verschil alleen niet significant tijdens weken vijf, negen en tien. Alleen in week tien besteedde de controlegroep meer tijd aan studie dan de 'cumulatieve' groep.
Het beperkte verschil in week vijf, zou mogelijk te wijten zijn aan 'decompressie' in de cumulatieve conditie en het feit dat ook voor hen in week vijf, de volgende toets (week acht) nog veraf was.
Wat de resultaten betreft werden deze vergeleken op basis van de eindtoets, waarin zowel vragen gesteld werden over de eerste weken en de laatste twee weken. De toets was gelijkaardig voor beide groepen. Opvallend was dat er geen significant verschil in scores was tussen beide groepen wat betreft de leerstof van weken 1-8. De experimentele groep scoorde wél significant beter voor vragen over inhouden van de laatste twee weken van de lessenreeks. Dit zou kunnen betekenen, dat studenten die massaal op korte termijn leren, voor de inhouden van de laatste twee weken gewoon geen tijd meer hebben of denken dat deze nog vers genoeg in hun geheugen zit.
Voor totale testscore was er géén significant verschil tussen beide groepen (75.6% voor de experimentele groep, 73.2% voor de controlegroep).
Conclusie
De studie onderzocht het voordeel van cumulatief toetsen zowel op het vlak van zelfstudie (en dus ook vermijden van uitstelgedrag) als resultaten op assessment. Voor beide aspecten werden positieve resultaten gevonden voor studenten die cumulatief assessment ondergingen vergeleken met lerenden die alleen aan het einde van een lessenreeks getoetst werden. Al was het effect op het toetsresultaat eerder beperkt.
Eigen toevoeging: cumulatief toetsen doet sterk denken aan de principes en voordelen van de leerstrategieën retrieval en spaced practice, waarover je hier meer kan lezen.
Een andere studie over cumulatief assessment, vond niet alleen positieve resultaten van cumulatief toetsen op korte termijn (zoals in bovenstaand beschreven onderzoek) maar ook na een langere periode (er werd opnieuw getest na 18 maanden) (Khanna, Brack, & Finken, 2013)
Referenties
Khanna, M. M., Brack, A. S. B., & Finken, L. L. (2013). Short-and long-term effects of cumulative finals on student learning. Teaching of Psychology, 40(3), 175-182.Kerdijk, W., Cohen‐Schotanus, J., Mulder, B. F., Muntinghe, F. L., & Tio, R. A. (2015). Cumulative versus end‐of‐course assessment: effects on self‐study time and test performance. Medical education, 49(7), 709-716.
Onderwijsadviesbureau Dekkers (2016). Een snelle manier om van luie studenten af te komen. Retrieved 16 January 2019, from https://oabdekkers.nl/2016/03/22/een-snelle-manier-om-van-luie-studenten-af-te-komen/
Reacties
Een reactie posten