Feedback geven of bedenkingen formuleren? Lees misschien eerst deze disclaimer of Over deze blog.
Met zijn 'boekje' "Rosenshine's principles in action" tracht Tom Sherrington de op zich al vrij goed leesbare "Principles of Instruction Research-Based Strategies That All Teachers Should Know" van Barak Rosenshine nog verder praktisch toe te lichten en te concretiseren.
Ik tracht in deze post te schetsen waarom het boekje een aanrader kan zijn door kort de opbouw en aanpak toe te lichten.
Ik kocht het via Amazon.co.uk voor 15.82€. De levertijd bedroeg een tiental dagen.
Voor zover ik weet is er geen Nederlandstalige versie (link naar Amazon). Misschien moet het eens vertaald worden zodat het nog toegankelijker is voor leraren dan het nu al is?
Sherrington licht toe waarom de principles over het algemeen zo goed onthaald worden:
- het pamflet verkleint de kloof tussen onderzoek en de praktijk. Hoewel gebaseerd op evidentie, worden de principes eenvoudig beschreven en steeds gelinkt aan klaspraktijk;
- de principes ogen 'betrouwbaar'. Ze zijn ingebed in wetenschappelijk onderzoek (uit o.a. cognitieve psychologie) en observationele studies in de klaspraktijk;
- indien je het pamflet leest als leraar, komen de principes authentiek over. Je herkent ze en kan je voorstellen dat ze effectief werken in de praktijk. Geen high in the sky theorieën.
Hoewel een idee hebben over de theorie van 'leren' die aan de grondslag ligt van de 10 principes niet noodzakelijk is om ze toe te passen licht de auteur vervolgens toch het model toe waarbij onder leren verstaan wordt het construeren van schemata in ons langetermijngeheugen.
In mijn ogen een meerwaarde. Het belang van voorkennis, werkgeheugen, cognitive load, ... worden kort toegelicht en verduidelijkt (in deze post heb ik reeds getracht cognitive load toe te lichten; eigen toevoeging).
Leren, het vormen van schemata door studenten, speelt zich dus grotendeels 'verborgen' voor de lesgevers af in de hoofden van de studenten. Daarom dienen we via onze instructies zoveel mogelijk, interactief, feedback te vergaren over deze leerprocessen bij onze studenten.
Vervolgens deelt Sherrington de 17 instructieprocedures (op basis waarvan de 10 instructieprincipes zijn afgeleid) onder in vier door hem gekozen onderdelen.
Strand 1: Sequencing concepts en modelling (oa geef veel voorbeelden, deel nieuwe onderwerpen op in kleinere stappen, ...)
Strand 2: Questioning (oa stel veel vragen, voorzie correctie en feedback, ...)
Strand 3: Reviewing material (oa les starten met kort overzicht vorige les)
Strand 4: Stages of practice (oa begeleid studenten bij oefenen, bereid ze voor op zelfstandig oefenen, ...)
In iedere 'strand' geeft Sherrington voor ieder van de 17 instructieprocedures erg concrete voorbeelden.
Een voorbeeld uit de "strand" Questioning. De auteur geeft daar zes strategieën voor het stellen van vragen aan een klas. Telkens beschrijft hij de strategie (Say it again, better). Dan het doel (geef studenten na het formuleren van een eerste antwoord de kans om daarna hun eigen antwoord te vervolledigen). Dan het concrete voorbeeld (laat hen het antwoord geven, bekrachtig, zeg te herformuleren waarbij ze dienen te denken aan x en y).
Sherrington concludeert dat iedere leraar wellicht zal zeggen de principes toe te passen, de vraag is echter 'hoe goed'? Via de tips en voorbeelden kunnen leraren zich hierin verbeteren.
Het boekje eindigt vervolgens met een print van het volledige originele artikel van Rosenshine zelf, ook de moeite van het lezen waard. Met theoretische inzichten (Research Findings), maar goed leesbaar. En telkens concreet gemaakt (In The Classroom).
Het boekje (tot aan het artikel van Rosenshine 51 pagina's, totaal 84 pagina's) leest vlot en geeft concrete voorbeelden waar iedere leerkracht wel iets mee is.
Je 'wéét' inderdaad dat je die instructieprincipes wel toepast, maar je staat toch eens extra stil bij hoe je dat doet en hoe je je aanpak eventueel kan verfijnen of efficiënter maken.
Niet dadelijk van plan het boekje te kopen, is het artikel zelf van Rosenshine ook al een aanrader die heel wat inzichten en achtergronden schetst op een erg toegankelijke manier.
Een Nederlandse versie van het boekje zou wellicht nog meer leraren kunnen aanzetten er in te lezen.
Met zijn 'boekje' "Rosenshine's principles in action" tracht Tom Sherrington de op zich al vrij goed leesbare "Principles of Instruction Research-Based Strategies That All Teachers Should Know" van Barak Rosenshine nog verder praktisch toe te lichten en te concretiseren.
Ik tracht in deze post te schetsen waarom het boekje een aanrader kan zijn door kort de opbouw en aanpak toe te lichten.
Ik kocht het via Amazon.co.uk voor 15.82€. De levertijd bedroeg een tiental dagen.
Voor zover ik weet is er geen Nederlandstalige versie (link naar Amazon). Misschien moet het eens vertaald worden zodat het nog toegankelijker is voor leraren dan het nu al is?
Sherrington licht toe waarom de principles over het algemeen zo goed onthaald worden:
- het pamflet verkleint de kloof tussen onderzoek en de praktijk. Hoewel gebaseerd op evidentie, worden de principes eenvoudig beschreven en steeds gelinkt aan klaspraktijk;
- de principes ogen 'betrouwbaar'. Ze zijn ingebed in wetenschappelijk onderzoek (uit o.a. cognitieve psychologie) en observationele studies in de klaspraktijk;
- indien je het pamflet leest als leraar, komen de principes authentiek over. Je herkent ze en kan je voorstellen dat ze effectief werken in de praktijk. Geen high in the sky theorieën.
Hoewel een idee hebben over de theorie van 'leren' die aan de grondslag ligt van de 10 principes niet noodzakelijk is om ze toe te passen licht de auteur vervolgens toch het model toe waarbij onder leren verstaan wordt het construeren van schemata in ons langetermijngeheugen.
In mijn ogen een meerwaarde. Het belang van voorkennis, werkgeheugen, cognitive load, ... worden kort toegelicht en verduidelijkt (in deze post heb ik reeds getracht cognitive load toe te lichten; eigen toevoeging).
Leren, het vormen van schemata door studenten, speelt zich dus grotendeels 'verborgen' voor de lesgevers af in de hoofden van de studenten. Daarom dienen we via onze instructies zoveel mogelijk, interactief, feedback te vergaren over deze leerprocessen bij onze studenten.
Vervolgens deelt Sherrington de 17 instructieprocedures (op basis waarvan de 10 instructieprincipes zijn afgeleid) onder in vier door hem gekozen onderdelen.
Strand 1: Sequencing concepts en modelling (oa geef veel voorbeelden, deel nieuwe onderwerpen op in kleinere stappen, ...)
Strand 2: Questioning (oa stel veel vragen, voorzie correctie en feedback, ...)
Strand 3: Reviewing material (oa les starten met kort overzicht vorige les)
Strand 4: Stages of practice (oa begeleid studenten bij oefenen, bereid ze voor op zelfstandig oefenen, ...)
In iedere 'strand' geeft Sherrington voor ieder van de 17 instructieprocedures erg concrete voorbeelden.
Een voorbeeld uit de "strand" Questioning. De auteur geeft daar zes strategieën voor het stellen van vragen aan een klas. Telkens beschrijft hij de strategie (Say it again, better). Dan het doel (geef studenten na het formuleren van een eerste antwoord de kans om daarna hun eigen antwoord te vervolledigen). Dan het concrete voorbeeld (laat hen het antwoord geven, bekrachtig, zeg te herformuleren waarbij ze dienen te denken aan x en y).
Sherrington concludeert dat iedere leraar wellicht zal zeggen de principes toe te passen, de vraag is echter 'hoe goed'? Via de tips en voorbeelden kunnen leraren zich hierin verbeteren.
Het boekje eindigt vervolgens met een print van het volledige originele artikel van Rosenshine zelf, ook de moeite van het lezen waard. Met theoretische inzichten (Research Findings), maar goed leesbaar. En telkens concreet gemaakt (In The Classroom).
Het boekje (tot aan het artikel van Rosenshine 51 pagina's, totaal 84 pagina's) leest vlot en geeft concrete voorbeelden waar iedere leerkracht wel iets mee is.
Je 'wéét' inderdaad dat je die instructieprincipes wel toepast, maar je staat toch eens extra stil bij hoe je dat doet en hoe je je aanpak eventueel kan verfijnen of efficiënter maken.
Niet dadelijk van plan het boekje te kopen, is het artikel zelf van Rosenshine ook al een aanrader die heel wat inzichten en achtergronden schetst op een erg toegankelijke manier.
Een Nederlandse versie van het boekje zou wellicht nog meer leraren kunnen aanzetten er in te lezen.
Reacties
Een reactie posten