Feedback geven of bedenkingen formuleren? Lees misschien eerst deze disclaimer of Over deze blog.
In het artikel "Assessing Students’ Use of Optional Online Lecture Reviews" (€) van Corral, Carpenter, Perkins, & Gentile (2020) werd onderzocht op welke manier (en "of") studenten gebruik maken van aangeboden optionele online testen als leermiddel.
Hoewel aangetoond als effectieve leerstrategie, blijkt het moeilijk retrieval practice ingang te doen vinden als leermiddel bij studenten, veelal omdat deze niet strookt met ideeën die leven bij studenten over effectieve leerstrategieën. Voorgaand onderzoek naar het gebruik van optionele zelftesten, toont immers aan dat het 'gewoon' ter beschikking steller ervan tot een beperkt gebruik bij studenten leidt.
Deze onderzoeken betreffen echter vaak een enkele test die aangeboden wordt. De huidige (observationele) studie ging na hoe studenten psychologie in de loop van een semester omgingen met zelftesten die online aangeboden werden na iedere les (dus over een langere periode en meerdere testen).
De studenten kregen telkens zelf de kans te kiezen tussen (1) de vragen met meteen de antwoorden er bij (dus een soort van herstudie/herlezen van leerstof) of (2), dezelfde vragen die ze zelf via meerkeuzeopties dienden te beantwoorden waarna het juiste antwoord gegeven werd.
Zo werd onderzocht:
- of studenten kozen voor de testen of het herlezen;
- wanneer studenten ervoor kozen deze testen af te leggen;
- wat de invloed van hun keuze (hoewel correlationeel zoals de auteurs zelf aangeven) of een examen;
- waarom studenten een bepaalde keuze maakten door het afnemen van een survey aan het einde van het semester.
Studenten kregen geen info over de pros en cons van één van beide studeerkeuzes.
- het merendeel van de studenten (rond de 70%) gebruikte géén van beide opties (dus gebruikte geen enkele van de 9 sets);
- van die 30% was de grootste groep de lees/test groep, gevolgd door de testgroep en tenslotte de leesgroep;
- de lees/test en de testgroep maakte in vergelijking met de leesgroep het grootst aantal van de 9 reviewsets;
- de examenresultaten voor zowel de lees/test als de testconditie waren beter dan de conditie die geen enkele review hanteerde. Alleen de testconditie scoorde significant beter dan de leesconditie;
- indien er gekeken werd naar het aantal gehanteerde reviews (bij de deelnemers die minstens één review gebruikt hadden) bleek er een samenhang tussen aantal reviews en het examen. Maar, dit was alleen zo voor de lees/test en de testconditie. Niet voor de leesconditie (dus daar was er geen significante samenhang tussen aantal 'gelezen' reviews en een hogere testscore) (de onderzoekers gingen ook na of de samenhang tussen review (lees of test) en de examenscore gemedieerd werd door het feit dat er ook een samenhang was tussen review en aantal reviews, wat het geval was);
- het resultaat op de eerste zelftest (voordat de juiste antwoorden gezien werden, bij de testconditie) was een goede voorspeller van de score op het eindexamen;
- de meeste zelftests werden afgelegd dicht bij het eindexamen (dus niet vlak na een les, dus er was sprake van 'uitstelgedrag');
- er was een correlatie tussen uitstelgedrag en examenscore: des te dichter de tests bij het eindexamen werden afgelegd, des te lager de eindscore (dus indien studenten na iedere les de zelftests zouden afleggen had dit een positief effect op hun eindscore);
Bij alle studenten (dus ook zij die geen reviews hanteerden) werd de survey afgenomen:
- gevraagd welke studiemethode ze het meest gebruikten gaven studenten aan het herlezen en nemen van nota's het meest te hanteren (81 en 75% respectievelijk). In 66% van de gevallen gaven studenten aan het trachten te herinneren van leerstof te gebruiken als studiemethode
- de reden om zichzelf te testen met reviews was voornamelijk om voor zichzelf een beeld te krijgen hoe goed de leerstof gekend is. Erg zelden werden de zelftesten ingezet als dagelijkse review;
- slechts weinig studenten spreidden hun studietijd over het semester, veelal werd een week voor het examen gestudeerd;
- echt crammen de dag voor het examen was anderzijds eveneens een zeldzaamheid.
De negatieve samenhang tussen uitstelgedrag en slechtere scores op het eindexamen, is in lijn met onderzoek naar het spacing effect (oftewel, het spreiden van studiemomenten over een bepaalde periode levert betere resultaten op dan op korte tijd veel studeren, met gelijk gehouden hoeveelheid totale studietijd; eigen toevoeging).
De studie toont ook aan dat retrieval practice niet alleen leidt tot betere resultaten door vaker met exact dezelfde info geconfronteerd te worden, aangezien de vragen op de zelftesten niet exact gelijk waren (maar inhoudelijk wel gerelateerd) aan de vragen op het eindexamen.
(Ik vind in het artikel niet dadelijk een reden terug waarom studenten die gebruik maken van zichzelf testen dit ook vaker gaan doen dan bijvoorbeeld zij die ook reviews gebruiken, maar dan om na te lezen; eigen toevoeging).
Studenten geven voornamelijk aan dat ze testen afleggen omdat ze zo een beeld krijgen van wat ze weten en 'er van leren', zowel door goede als foute antwoorden te geven (ik mis eigenlijk een antwoordoptie in de zin van dat ze er door leren, testen als middel om beter te leren en te onthouden ... dat is geen antwoordoptie; eigen toevoeging).
Hoewel het herlezen en nemen van nota's veruit de populairste studiemethode was, gaven studenten ook aan andere retrieval practice methodes te gebruiken, naast de online zelftesten, namelijk uitleggen aan anderen en trachten voor zichzelf te herinneren wat er in de lessen/cursus gezien werd.
Het artikel eindigt met nogmaals aan te geven dat het géén experiment betreft. Betere eindscores zijn daarom niet noodzakelijk gerelateerd aan het afnemen van de testen, maar ook karakteristieken van de studenten die kozen voor zelftesten (misschien waren zij gewoon meer gemotiveerd; eigen toevoeging) kunnen een rol gespeeld hebben.
Het is tenslotte van belang niet zomaar optionele online zelftesten te voorzien, maar een aanpak waarbij het nut en effect van zelftesten gekaderd wordt is aangewezen.
In het artikel "Assessing Students’ Use of Optional Online Lecture Reviews" (€) van Corral, Carpenter, Perkins, & Gentile (2020) werd onderzocht op welke manier (en "of") studenten gebruik maken van aangeboden optionele online testen als leermiddel.
Inleiding
Retrieval practice (oftewel het actief ophalen van informatie uit het geheugen) is een in de cognitieve psychologie veelvuldig onderzochte leerstrategie met aangetoonde voordelen voor het geheugen/leren (wil je een mooi en visueel overzicht van deze en vijf andere effectieve leerstrategieën kan je terecht op de website van The Learning Scientists; eigen toevoeging).Hoewel aangetoond als effectieve leerstrategie, blijkt het moeilijk retrieval practice ingang te doen vinden als leermiddel bij studenten, veelal omdat deze niet strookt met ideeën die leven bij studenten over effectieve leerstrategieën. Voorgaand onderzoek naar het gebruik van optionele zelftesten, toont immers aan dat het 'gewoon' ter beschikking steller ervan tot een beperkt gebruik bij studenten leidt.
Deze onderzoeken betreffen echter vaak een enkele test die aangeboden wordt. De huidige (observationele) studie ging na hoe studenten psychologie in de loop van een semester omgingen met zelftesten die online aangeboden werden na iedere les (dus over een langere periode en meerdere testen).
De studenten kregen telkens zelf de kans te kiezen tussen (1) de vragen met meteen de antwoorden er bij (dus een soort van herstudie/herlezen van leerstof) of (2), dezelfde vragen die ze zelf via meerkeuzeopties dienden te beantwoorden waarna het juiste antwoord gegeven werd.
Zo werd onderzocht:
- of studenten kozen voor de testen of het herlezen;
- wanneer studenten ervoor kozen deze testen af te leggen;
- wat de invloed van hun keuze (hoewel correlationeel zoals de auteurs zelf aangeven) of een examen;
- waarom studenten een bepaalde keuze maakten door het afnemen van een survey aan het einde van het semester.
De opzet
De 929 kregen over een periode van 16 weken 9 sets van vragen aangeboden in hun ELO, waarbij ze de keuze hadden tussen zelf de vragen oplossen en dan het antwoord krijgen. Of meteen de vragen met antwoorden bestuderen. De set werd na iedere les beschikbaar gesteld en was dan gedurende de hele periode van 16 weken beschikbaar.Studenten kregen geen info over de pros en cons van één van beide studeerkeuzes.
Resultaten
Studenten waren na het onderzoek te verdelen in vier groepen. Zij die beide soorten reviews (lezen en testen) gebruikten, zij die alleen zichzelf testen en zij die alleen alles nalazen. Naast een groep die geen van beide opties gebruikte.
- van die 30% was de grootste groep de lees/test groep, gevolgd door de testgroep en tenslotte de leesgroep;
- de lees/test en de testgroep maakte in vergelijking met de leesgroep het grootst aantal van de 9 reviewsets;
- de examenresultaten voor zowel de lees/test als de testconditie waren beter dan de conditie die geen enkele review hanteerde. Alleen de testconditie scoorde significant beter dan de leesconditie;
- indien er gekeken werd naar het aantal gehanteerde reviews (bij de deelnemers die minstens één review gebruikt hadden) bleek er een samenhang tussen aantal reviews en het examen. Maar, dit was alleen zo voor de lees/test en de testconditie. Niet voor de leesconditie (dus daar was er geen significante samenhang tussen aantal 'gelezen' reviews en een hogere testscore) (de onderzoekers gingen ook na of de samenhang tussen review (lees of test) en de examenscore gemedieerd werd door het feit dat er ook een samenhang was tussen review en aantal reviews, wat het geval was);
- het resultaat op de eerste zelftest (voordat de juiste antwoorden gezien werden, bij de testconditie) was een goede voorspeller van de score op het eindexamen;
- de meeste zelftests werden afgelegd dicht bij het eindexamen (dus niet vlak na een les, dus er was sprake van 'uitstelgedrag');
- er was een correlatie tussen uitstelgedrag en examenscore: des te dichter de tests bij het eindexamen werden afgelegd, des te lager de eindscore (dus indien studenten na iedere les de zelftests zouden afleggen had dit een positief effect op hun eindscore);
Bij alle studenten (dus ook zij die geen reviews hanteerden) werd de survey afgenomen:
- gevraagd welke studiemethode ze het meest gebruikten gaven studenten aan het herlezen en nemen van nota's het meest te hanteren (81 en 75% respectievelijk). In 66% van de gevallen gaven studenten aan het trachten te herinneren van leerstof te gebruiken als studiemethode
- de reden om zichzelf te testen met reviews was voornamelijk om voor zichzelf een beeld te krijgen hoe goed de leerstof gekend is. Erg zelden werden de zelftesten ingezet als dagelijkse review;
- slechts weinig studenten spreidden hun studietijd over het semester, veelal werd een week voor het examen gestudeerd;
- echt crammen de dag voor het examen was anderzijds eveneens een zeldzaamheid.
Discussie en conclusie
Studenten wisten door de band genomen wel van het bestaan van de reviews, maar gaven als reden om ze niet te gebruiken in hoofdzaak aan ze niet nuttig te vinden of andere studiemethodes te prefereren. Daar tegenover staan de betere testscores indien studenten wel gebruik maken van het testen van zichzelf. Uit een onderzoek van Carpenter et al. (2017) bleek dat het uitleg geven over het nut van zelftesten een positief effect had op het gebruik ervan als leerstrategie: studenten gingen het vaker inzetten als leerstrategie met een positief effect op hun eindtoetsen tot gevolg.De negatieve samenhang tussen uitstelgedrag en slechtere scores op het eindexamen, is in lijn met onderzoek naar het spacing effect (oftewel, het spreiden van studiemomenten over een bepaalde periode levert betere resultaten op dan op korte tijd veel studeren, met gelijk gehouden hoeveelheid totale studietijd; eigen toevoeging).
De studie toont ook aan dat retrieval practice niet alleen leidt tot betere resultaten door vaker met exact dezelfde info geconfronteerd te worden, aangezien de vragen op de zelftesten niet exact gelijk waren (maar inhoudelijk wel gerelateerd) aan de vragen op het eindexamen.
(Ik vind in het artikel niet dadelijk een reden terug waarom studenten die gebruik maken van zichzelf testen dit ook vaker gaan doen dan bijvoorbeeld zij die ook reviews gebruiken, maar dan om na te lezen; eigen toevoeging).
Studenten geven voornamelijk aan dat ze testen afleggen omdat ze zo een beeld krijgen van wat ze weten en 'er van leren', zowel door goede als foute antwoorden te geven (ik mis eigenlijk een antwoordoptie in de zin van dat ze er door leren, testen als middel om beter te leren en te onthouden ... dat is geen antwoordoptie; eigen toevoeging).
Hoewel het herlezen en nemen van nota's veruit de populairste studiemethode was, gaven studenten ook aan andere retrieval practice methodes te gebruiken, naast de online zelftesten, namelijk uitleggen aan anderen en trachten voor zichzelf te herinneren wat er in de lessen/cursus gezien werd.
Het artikel eindigt met nogmaals aan te geven dat het géén experiment betreft. Betere eindscores zijn daarom niet noodzakelijk gerelateerd aan het afnemen van de testen, maar ook karakteristieken van de studenten die kozen voor zelftesten (misschien waren zij gewoon meer gemotiveerd; eigen toevoeging) kunnen een rol gespeeld hebben.
Het is tenslotte van belang niet zomaar optionele online zelftesten te voorzien, maar een aanpak waarbij het nut en effect van zelftesten gekaderd wordt is aangewezen.
Bronnen
Corral, D., Carpenter, S.K., Perkins, K. and Gentile, D.A. (2020), Assessing Students’ Use of Optional Online Lecture Reviews. Appl Cognit Psychol. Accepted Author Manuscript. doi:10.1002/acp.3618
Reacties
Een reactie posten