Spaced retrieval practice bevordert langetermijnonthouden van anatomische kennis

Feedback geven of bedenkingen formuleren? Lees misschien eerst deze disclaimer of Over deze blog.

Het blijft een uitdaging om studenten verpleegkunde (en bij uitbreiding alle studenten die vakterminologie, woordenschat, en andere informatie ... dienen te leren) anatomische kennis bij te brengen die 'langer blijft plakken' dan het moment van een summatieve toets. Uit onderzoek van Narnaware en Neumeier (2020) blijkt bij tweedejaarsstudenten verpleegkunde een significante daling in testscores waarbij de anatomische kennis van het eerste jaar getest wordt (83.05 naar 54.36).

Spaced retrieval practice kan een bijdrage leveren aan het onthouden op langere termijn van deze anatomische kennis bij studenten verpleegkunde. Spaced retrieval practice is een combinatie van twee leerstrategieën waarvan de effectievitieit veelvuldig werd aangetoond, namelijk het spreiden van leermomenten (spacing) en tijdens die leermomenten het actief ophalen van informatie uit het geheugen toepassen (retrieval). De combinatie van deze twee leerstrategieën heeft een versterkend positief effect op het onthouden (Dunlosky et al., 2013).

Dobson, Perez en Linderholm (2017) zetten een experiment op waarbij het effect van spaced retrieval practice specifiek getest werd bij studenten die anatomie van het skelet en de spieren dienden te bestuderen. Zij maakten verschillende condities waarbij spacing, retrieval en de combinatie van beide onderzocht werden (of net niet: er waren eveneens condities waarbij studeren op één moment toegepast werd (massing) of herstuderen in plaats van retrieval practice).
De idee achter het positieve effect van spaced practice en retrieval practice is dat leerstrategieën die meer moeite kosten, misschien niet op korte termijn maar wel op langere termijn ervoor zorgen dat leerstof beter beklijft. Hierbij wordt vaak verwezen naar het desirable difficulties framework (Bjork & Bjork, 2019). De voordelen van het spreiden van leermomenten (spacing effect) en het toepassen van retrieval practice (testing effect) treden niet alleen op bij het louter onthouden van eenvoudige materie, maar ook bij het bestuderen van complexere materialen. Sommige onderzoeken toonden ook aan dat studenten die deze leerstrategieën hanteerden het geleerde later ook makkelijker konden toepassen in nieuwe situaties. In het onderzoek van Dobson et al. (2017) werd een within subjects design opgezet. Met andere woorden, dezelfde studenten pasten de vijf studiestrategieën toe. Eventuele scoreverschillen konden dus niet het gevolg zijn van verschillen tussen participanten. Studiesessies (ofwel herstuderen ofwel het afnemen van tussentijdse testen) werden gespreid over 7, 2 of 0 dagen. Vervolgens werd een onmiddellijke test, een test na 7 en 28 dagen afgenomen.

Resultaten uit voorgaand onderzoek werden bevestigd:

- op de onmiddellijke test scoorden participanten het best voor de materie die massed bestudeerd werd (studiesessies op één dag vlak voor de toets). Dit is wellicht een reden waarom studenten vrij hardnekkig deze studiemethode hanteren, omdat het hun in staat staat 'goed' te scoren op een summatieve toets;
- echter, indien massing werd toegepast gingen de resultaten op de testen na één en vier weken dramatisch achteruit, tot wel 81% van de leerstof was vergeten na vier weken;
- gespreid leren leidde dus tot betere resultaten dan studeren op één enkel moment (met gelijk gehouden aantal studiesessies voor alle duidelijkheid), maar gepreid toepassen van studiemomenten én retrieval practice leidde tot de beste scores zowel op de test na één week als op die na vier weken.

De onderzoekers concluderen dat in vakgebieden in de medische sector waar bepaalde kennis essentieel is voor toepassing op lange termijn (dat geldt natuurlijk niet alleen voor de medische sector, eigen toevoeging) leerstrategieën dienen gepromoot te worden die ervoor zorgen dat deze kennis opeslagen wordt in het langetermijngeheugen. Het combineren van spaced en retrieval practice blijkt hierbij een veelbelovende studiemethode.

Bij mijn eigen studenten promoot ik in het kader van het studeren van anatomie, het gebruik van Quizlet (hier vind je mijn handleiding terug). Quizlet is een online tool die ook prima te gebruiken is op mobiele apparaten om studenten thuis, onderweg, ... eenvoudig, actief informatie in gespreide oefensessies te laten ophalen. De tool is daarnaast zo eenvoudig in gebruik dat je studenten zelf kan aanleren studiesets aan te maken, zodat ze reeds zelf dienen na te denken over formuleringen en definities. De tool maakt automatisch op basis van het ingeven van termen en definities verschillende vraagvormen en zorgt ervoor via reminders en een logaritme dat bijvoorbeeld bepaalde onderdelen die nog niet goed beheerst zijn vaker en opnieuw aangeboden worden.

Referenties

Dobson, J. L., Perez, J., & Linderholm, T. (2017). Distributed retrieval practice promotes superior recall of anatomy information: Distributed retrieval and anatomy education. Anatomical Sciences Education, 10(4), 339-347. doi:10.1002/ase.1668

Dunlosky, J., Rawson, K. A., Marsh, E. J., Nathan, M. J., & Willingham, D. T. (2013). 
Improving students’ learning with effective learning techniques: Promising directions from
cognitive and educational psychology. Psychological Science in the Public Interest, 14(1), 4-58.
doi:10.1177/1529100612453266

Narnaware, Y., & Neumeier, M. (2020). Second‐Year Nursing Students’ Retention of Gross Anatomical Knowledge. Anatomical Sciences Education, 13(2), 230-236.

Reacties